Get all 9 ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ releases available on Bandcamp and save 35%.
Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2020) - Το φευγιό, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2018) - Η Χιονάτη και η 9 νάνοι, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2015) - Μια πληρωμένη απάντηση, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2017) - Η αγάπη είναι τραγούδι, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2012) - Ανοίξτε τις πόρτες, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2014) - Δεν είμαστε νούμερα ρε, είμαστε Άνθρωποι, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2006) - Λόγια του γέρου μην ακούς, μα μην τα ξεχάσεις, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2011) - Δική μου η αγάπη, δική μου και η φωτιά, and 1 more.
1. |
Μια πληρωμένη απάντηση
03:45
|
|||
|
"Μια πληρωμένη απάντηση"
Μια πληρωμένη απάντηση, από την νύχτα των ζητιάνων.
Την νύχτα αυτών που αιμορραγούν.
Την νύχτα των χαλασμένων, των βρώμικων ποιητών.
Μια πληρωμένη απάντηση, απ’ τη ζωή των άλλων.
Αυτών που με θέλουν στο πλάι τους.
Αυτών που φοβούνται κάτω απ’ το φως να κοιμηθούν.
Αυτών που θέλουν να μ’ έχουν. Μα δεν μπορούν.
Είμαι ο χαζός κι ο βασιλιάς.
Μέσα στον άσχημο δρόμο.
Είμαι ο Θεός μα είμαι κι ο Διάβολος.
Είμαι ο δικός μου ο νόμος.
Είμαι η ανάσα. Είμαι η στάχτη σου.
Είμαι η δική σου η αλήθεια.
Είμαι ένας πρόστυχος ζητιάνος,
μέσα σε αστεία παραμύθια.
Είμαι ο Θεός μα είμαι κι ο Διάβολος.
Είμαι το τέλος στη χαμένη τιμωρία.
Είμαι το αστείο σας, το γέλιο σας.
Είμαι η αρχή σε μια καινούρια ιστορία.
Είμαι ο Θεός μα είμαι κι ο Διάβολος.
Είμαι η λύπη σας.
Είμαι η χαρά σας.
Είμαι το λάθος το δικό σας.
Είμαι αυτός που τριγυρνάει σα χαμένος
Μες στο παράξενο μυαλό σας.
.....
(france)
"Une réponse payée "
Une réponse payée, par la nuit des mendiants.
La nuit de ceux qui saignent.
La nuit des poètes qui sont détruits et honteux.
Une réponse payée, par la vie des autres.
De ceux qui me veulent à leur côté.
De ceux qui ont peur de s’endormir sous la lumière.
De ceux qui veulent m’avoir. Mais ils ne le peuvent pas.
Je suis l’idiot et le roi.
Dans la rue difficile.
Je suis le Dieu mais le Diable, aussi.
Je suis ma propre loi.
Je suis la respiration. Je suis ta cendre.
Je suis ta vérité.
Je suis un mendiant vulgaire,
Dans les contes drôles.
Je suis le Dieu mais le Diable, aussi.
Je suis la fin à la punition perdue.
Je suis votre plaisanterie, votre sourire.
Je suis le début d’une nouvelle histoire.
Je suis le Dieu mais le Diable, aussi.
Je suis votre tristesse.
Je suis votre joie.
Je suis votre erreur.
Je suis celui qui retourne comme un homme perdu
dans votre cerveau bizarre.
Ελεύθερη μετάφραση: Κατερίνα Παπαδάκη
|
||||
2. |
Ποιος είσαι εσύ;
02:43
|
|||
|
"Ποιός είσαι εσύ;"
Το παραμύθι που μου ‘δωσαν είναι σκάρτο.
Δεν έχει δράκους. Δεν έχει ιππότες. Δεν έχει χαρές.
Έχει μονάχα ντιρεκτίβες σκοτεινές και με κρυφές υπογραφές,
σαν τραγωδία η ζωή, με οργανωμένη υποταγή.
Με επισκέψεις.
Με χρεωμένες κυβερνήσεις και συναντήσεις.
Στο περιθώριο οι σκέψεις μου κι εσύ.
Μέσα στον κύκλο…,
μαύρο το τζάμι και η καρέκλα μου, για αρχή.
Η ανταλλαγή…,
να προσκυνάω, να ζητιανεύω.
Σαν μαριονέτα αυτοί με θέλουν να χορεύω.
Να τους ζητάω. Να υποφέρω.
Μα έχουν ξεχάσει. Πως έχω κόψει το σχοινί.
Γυρνάω μονάχος μες στο δρόμο και φωνάζω:
-Ποιός είσαι εσύ, που με θέλεις να τρομάζω.
Ποιός είσαι εσύ;
......
(france)
"Qui es-tu?"
Le conte qu’on m’a donné est misérable
Il n’a pas de dragons. Il n’a pas de chevaliers. Il n’a pas de joies.
Il a seulement des directives sans lumière. Avec des signatures cachées,
la vie comme une tragédie, avec une soumission organisée.
Avec des visites.
Avec des gouvernements endettés et des rencontres.
Toi et mes pensées vous êtes à la marge.
Au début,
mon verre et ma chaise sont noirs dans le cercle.
L’échange
à me prosterner- à mendier
Ils veulent que je danse comme une marionnette.
Que je leur demande. Que je souffre.
Mais ils ont oublié . Que j’ai coupé la corde.
Je me ballade seul dans les rues et je crie :
-qui es-tu qui veut que j’aie peur?
-qui es-tu?
Eλεύθερη μετάφραση: Κατερίνα Παπαδάκη
|
||||
3. |
||||
|
"Ο δικός μου ο θεός είναι αλήτης"
Μέσα στην νύχτα. Μέσα στους στίχους.
Μες στα τραγούδια που με παίρνουν αγκαλιά.
Μέσα σε όλες τις χαρές που αγαπάω.
Δεν ανασαίνω. Δεν υπάρχω πουθενά.
Δε βλέπω μάγους. Δε βλέπω λύκους.
Δε βλέπω αστεία να χορεύουν ξωτικά
Βλέπω μονάχα έναν μικρό θεό αλήτη,
που όλο με σπρώχνει σε πιο βαθιά νερά.
Μου 'δωσε σκάρτο, έναν καθρέφτη, να κοιτιέμαι.
Μου είπε θα τρέμω στην ασχήμια που θα δω.
Μα θα 'χω πλάϊ μου αυτόν για να κρατιέμαι.
Να μου φωνάζει όταν θα τρέχω να κρυφτώ.
Δεν με τρομάζουνε οι μέρες που έχουν χιόνια.
Ούτε οι βροχές που στάζουν κόκκινο ουρανό.
Μόνο τα χέρια όταν κρυώνουν απ' τα χρόνια
και ζητιανεύω από κάπου να πιαστώ.
Μέσα στην νύχτα. Μέσα στους στίχους.
Μες στα τραγούδια που φοβάμαι να σας πω.
Στριφογυρίζω. Ψάχνω για μύθους.
Ρωτάω να μάθω τι έχει μείνει ζωντανό.
Δε βλέπω εκείνους που μου φωνάζουν,
να είμαι στην άκρη τους χαλάω τη σειρά.
Βλέπω μονάχα έναν μικρό θεό αλήτη,
που είναι δίπλα μου και τραγουδά.
......
(france)
"Mon Dieu est un clochard"
Pendant la nuit - dans les vers.
Dans les chansons qui m’embrassent.
Dans tous les plaisirs que j’aime.
Je ne respire pas - je n’existe nulle part.
Je ne vois pas de magiciens – je ne vois pas de loups.
Je ne vois pas d elfes drôles qui dansent.
Je vois seulement un petit Dieu clochard.
Qu’il me pousse en eau profonde.
Il m’a donné un miroir cassé pour que je m’y voie.
Il m’a dit que je frémirai de peur par la laideur que je verrai.
Mais il sera à coté du moi pour me supporter.
Pour qu’il me crie quand je courrai pour me cacher.
Les jours neigés ne m‘effrayent pas.
Ni les pluies qui tombent par le ciel rouge.
Seulement les mains qui ont froid par des années.
Et je mendie pour trouver du refuge.
Pendant la nuit – dans les vers.
Dans les chansons dont j’ai peur de vous dire.
Je retourne – je cherche pour des contes.
Je demande ce qui est encore vivant.
Je ne vois pas ceux qui me crient.
D’être à la marge parce que je leur détruis la joie.
Je vois seulement un petit Dieu clochard.
Qui se trouve à coté de moi – et il chante.
Ελεύθερη μετάφραση: Κατερίνα Παπαδάκη
|
||||
4. |
Μόνο Γυμνό (version 2)
06:04
|
|||
|
"Μόνο Γυμνό"
Όλα γυμνά ξεπροβαίνουν μπροστά μου.
Όλα τα όνειρα, οι ελπίδες.
Χλωμή η ανάσα όταν την νύχτα θα 'ρθει.
Να τραγουδήσει. Και τραγουδά.
Στίχοι που καίνε, την αλήθεια φωνάζουν.
Στίχοι που κλαίνε, όταν τις μάσκες πετάξαν.
Το παραμύθι τώρα κομματιάζουν.
Κι όλα γυμνά μπροστά σας. ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΑ.
Παιδιά εφιάλτες, θα γεννιούνται και θα κλαίνε.
Κι αυτά έχουν όνειρα κι ελπίδες.
Θα 'ναι η φάτσα τους λευκή και θα μου λένε.
Ότι έχουν όνειρα. Έχουν ελπίδες.
Θα τραγουδάνε τα στιχάκια που μ' αρέσουν.
Που λένε για όνειρα. Λένε για ελπίδες.
Θα μου γελάνε και μαζί μου θα χορεύουν.
Γιατί έχουν όνειρα. Έχουν ελπίδες.
Υπάρχουν μύθοι για παιδιά που προσκυνάνε.
Μπροστά στο όνειρο.
Μαζί με το όνειρο.
Με κάποιους στίχους που συνέχεια θα ουρλιάζουν.
ΟΛΑ ΓΥΜΝΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ!!! ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΑ!!!
Βλέπω μανάδες να πονάνε, να θρηνούνε.
Και έχουν όνειρα. Έχουν ελπίδες.
Να σιγοκαίνε όσα δεν μπόρεσαν να δούνε.
Γιατί έχουν όνειρα. Έχουν ελπίδες.
Βλέπω παιδιά να μου φωνάζουν και να λένε.
Ότι έχουν όνειρα. Έχουν ελπίδες.
Να με μαλώνουν, να ουρλιάζουν και να κλαίνε.
Γιατί έχουν όνειρα. Έχουν ελπίδες.
....
(france)
Seulement nu
Tout est nu devant moi
Tous les rêves et les espoirs
La respiration est pale quand la nuit arrive
Pour chanter
Et elle chante
Des vers qui brûlent, appellent la vérité
Des vers qui pleurent quand ils jettent les masques
Ils brisent maintenant le conte
Et tout est nu devant vous
Tout est nu
Des enfants couchemares vont être nés et ils vont pleurer
Et même ces enfants ont des rêves et des espoirs
Et leur figure va être blanche et ils vont me dire
Qu’ils ont des rêves, qu’ils ont des espoirs
Ils vont chanter des vers que j’aime
qui parlent des rêves, des espoirs
Ils vont me rire et avec moi ils vont danser
Parce qu’ils ont des rêves, ils ont des espoirs
Il y a des contes pour des enfants qui prosternent
Devant le rêve, avec le rêve
Avec quelques vers qui vont continuellement hurler
Tout est nu devant vous
Tout est nu
Je vois des mères qui ont mal
Qui sont en deuil
Qui ont des rêves, qui ont des espoirs
Qui regrettent de tout de ce qui n’ont pas pu voir
Parce qu’elles ont des rêves, elles ont des espoirs
Je vois des enfants qui m’appellent et qui me disent
Qu’ils ont des rêves, ils ont des espoirs
Qui me grondent, qui hurlent et qu’ils pleurent
Parce qu’ils ont des rêves, ils ont des espoirs
Ελεύθερη μετάφραση: Κατερίνα Παπαδάκη
|
||||
5. |
Υπάρχω και με λένε αγάπη
04:39
|
|||
|
"Υπάρχω και με λένε αγάπη"
Υπάρχω.
Υπάρχω μέσα στους δρόμους. Υπάρχω ανάμεσά σας.
Υπάρχω μες στο μυαλό σας. Υπάρχω μες στην καρδιά σας.
Υπάρχω.
Υπάρχω μέσα σ' αυτούς που δε γνωρίσανε ποτέ το χάρτη.
Υπάρχω μέσα σε φωλιές,
μέσα σε κλουβιά που τα όνειρα γίνονται στάχτη.
Υπάρχω μέσα σε εμένα. Υπάρχω μέσα σε εσένα.
Υπάρχω μες στο κορμί σου, μες στην ψυχή σου υπάρχω.
Υπάρχω. Υπάρχω!!!
Υπάρχω κρυμμένος μέσα στα μάτια σου.
Υπάρχω παρέα με τους χαζούς.
Παρέα με αυτούς που σαλτάρουν τα βράδια σου.
Υπάρχω.
Υπάρχω μέσα σε μια χούφτα άμμο.
Υπάρχω μες στις ψυχές που δακρύζουν΄
κάτω απ' το τελευταίο φως των λιωμένων κεριών.
Υπάρχω. Υπάρχω!!!
Υπάρχω επάνω στα δέντρα.
Στις πρώτες λέξεις ερωτευμένων παιδιών υπάρχω.
Υπάρχω μέσα σε εμένα.
Υπάρχω μέσα σε εσένα.
Υπάρχω!!!
Υπάρχω μέσα στους δρόμους.
Μες στις πλατείες υπάρχω.
Υπάρχω μες στα στενά που αργοπεθαίνουν μικροί θεοί.
Υπάρχω μέσα σ' αυτούς που χορεύουν.
Υπάρχω κρυμμένος μες στην αγκαλιά τους.
Υπάρχω. Υπάρχω!!!
Υπάρχω μες στα τραγούδια.
Υπάρχω μες στα στιχάκια που γράφουν φοβισμένοι,
παράνομοι εραστές.
Υπάρχω. Υπάρχω!. Υπάρχω!!!
ΥΠΑΡΧΩ ΚΑΙ ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΓΑΠΗ!!!!!!
|
||||
6. |
Γλέντι είναι ο θάνατος
04:16
|
|||
|
"Γλέντι είναι ο θάνατος"
Με παστρικές κουβέντες ζεσταίνουν τις νύχτες τους,
ακέφαλοι εραστές.
Μελλοντικοί αυτόχειρες.
Κορμιά πεταμένα που μυρίζουν αγάπη.
Κάτω απ’ το φως του φεγγαριού κοιμούνται οι ταπεινοί.
Αυτοί που έχουν μάθει μόνο με τα μάτια να μιλάνε.
-Γλέντι είναι ο θάνατος, φωνάζουν,
κι εμείς…
κι εμείς τον τραγουδάμε!
Στραβά ανασαίνουν οι θεοί.
Εννιά στα οχτώ η περπατησιά μας.
Και στήνουν γύρω απ’ τις φωτιές κι αυτοί χορό.
Γυμνά τα μάτια στη χαρά μας.
Σ’ αυτόν τον τόπο όμως εμείς,
τσουγκρίζουμε, αγαπάμε!
Γλέντι είναι ο θάνατος!
Κι εμείς τον τραγουδάμε!
........
(france)
"La mort est une fête"
Les amants sans tète chauffent leurs nuits,
avec des paroles franches.
Futur suicidés.
Corps vides qui sentent l’amour
Sous la lumière de la lune, les humbles dorment.
Les hommes qui connaissent à parler seulement avec les yeux.
La mort est une fête... Ils crient.
Et nous…
Et on la chante !
Les Dieux respirent mal
Notre démarche, neuf pas sur huit.
Et ils dansent autour le feu.
Les yeux nus à notre plaisir.
Mais, à cet lieu,
nous ébréchons, nous aimons !
La mort est une fête!
Et on la chante!
Ελεύθερη μετάφραση: Κατερίνα Παπαδάκη
|
||||
7. |
Να σε κεράσω τα χρώματα
05:29
|
|||
|
"Να σε κεράσω τα χρώματα"
Έφυγα βιαστικά για να προλάβω.
Εκείνη την νύχτα. Δώρο για εμάς.
Με τη φιγούρα σου δίπλα μου, να ταξιδεύω.
Για μιας βραδιάς χαρά, την ομορφιά.
Ο χρόνος αργά να κυλά, δεν το αντέχω.
Με μάτια όμορφα να με κοιτάς.
Την μια σε βλέπω, την άλλη σε χάνω, δε σ’ έχω.
Σε ψάχνω, δεν υπάρχεις πουθενά.
Κοίταξε το’ όνειρο, το παραμυθένιο μου.
Ήλιου πουλιά, παράδεισου της χαράς.
Θάλασσας γέλιο, που λιώνει στα χέρια μου.
Μικροί αγγέλοι, χορεύουν και παίζουν μόνο για εμάς.
Λίγη αγάπη, να σου τραγουδήσω.
Κορίτσι που γελάς και ζεις ξανά.
Πέτα ψηλά να ‘ρθεις, κόντρα στον ήλιο.
Παρέα με γλάρους τα πιο όμορφα πουλιά.
Κι ήσουν πανέμορφη, όταν σε είδα.
Σαν αεράκι τυλίχτηκες πάνω μου με μια αγκαλιά.
Σαν τη φωτιά που δε σβήνει το χρόνο.
Του φόβου η λεπίδα…, με κόβει στα δυο μη τελειώσει το όνειρο
και φύγεις μακριά.
Κι εσύ…, μονάχη να ζεις,
σ’ έναν κόσμο που δε σου χαρίζει ζωή
και σε βάζει στην άκρη.
Χρόνια ζητάς, την αγάπη να βρεις
και το μόνο που μένει, αυτό εδώ το δάκρυ.
Φύγε από εκεί, έλα μαζί.
Εδώ μπορούμε να κεντήσουμε τον ήλιο.
Να σε κεράσω τα χρώματα.
Να ζωγραφίσουμε καινούρια λάθη!
.....
(france)
"Pour t’offrir les couleurs"
Je suis parti en hâte pour être à l’heure.
Cette nuit là était un cadeau pour nous.
Je voyage avec ta figure à côté de moi.
Pour la joie et la beauté d’une nuit.
Le temps coule lentement, je ne le supporte pas.
Avec de beaux yeux, tu me regardes.
Je te vois, je te perds.
Je te cherche, tu n’existes nulle part.
Regarde le rêve, mon rêve de contes.
Les oiseaux du soleil, la joie du paradis.
Le sourire de la mer, qui fond dans les mains.
Des petits anges dansent et jouent seulement pour nous.
Je te chante un peu d’amour.
Tu es une fille qui rit et qui revit.
Tu voles en haut pour être contre le soleil.
Avec les mouettes, les plus beaux oiseaux.
Et tu étais très belle quand je t’ai vue.
Comme le vent tu m’as embrassé.
Comme le feu qui n’éteint pas le temps.
La lame de la peur…, me coupe en deux pour que le rêve ne finisse pas
et que tu partes.
Et toi…, tu vis seule,
dans un monde qui ne te donne pas de vie
et qui te met en marge.
Depuis des ans tu cherches l’amour
et la seule chose qui reste c’est cette larme.
Pars de cet endroit, et viens avec moi.
Ici nous pouvons recréer le soleil.
Pour t’offrir les couleurs.
Et pour recréer des nouvelles erreurs!
Ελεύθερη μετάφραση: Κατερίνα Παπαδάκη
|
||||
8. |
Μη με ξυπνάς
03:51
|
|||
|
"Μη με ξυπνάς"
Σαν μισθοφόρος εραστής,
που με τον ψίθυρο ανασαίνει.
Μπορεί ακόμα, έτσι χαζά να σ’ αγαπώ.
Σαν το ζητιάνο, που ζωγραφίζει τη ζωή,
με ότι στάχτη έχει απομείνει.
Κι εσύ ένα στείρο παραμύθι. Να συνεχίζεις το χορό.
Φύγε από πάνω μου.
Βλέπεις μαθαίνω να γελάω με το φόβο μου, να κλαίω με τη χαρά μου.
Μη με ξυπνάς.
Φύγε από πάνω μου.
Έχω τραβήξει ένα δρόμο που με πάει στα χαμένα όνειρά μου.
Μη με ξυπνάς.
Φύγε από πάνω μου.
Φύγε!
Μη με ξυπνάς.
Δεν είναι δάκρυ αυτό που βλέπεις.
Είναι η σταγόνα της βροχής που ήρθε μπροστά μου.
Δεν είναι η αγάπη που ζητιάνευα παλιά.
Είναι καθρέφτης.
Που φωνάζει και ρωτάει όταν διπλώνεται η ματιά μου:
-Πες μου, ποιος είσαι και που το πας;
.....
"Ne me réveille pas"
Comme un amant mercenaire,
qui à peine t-il respire .
Peut – être je t’aime encore.
Comme un mendiant, qui dessine sa vie
avec les cendres qui sont restés.
Et toi comme une histoire vaine. Tu continues la danse .
Laisse-moi tranquille.
Tu vois j’apprends à rire quand j’ai peur, et à pleurer quand je suis content .
Ne me réveille pas.
Laisse-moi tranquille.
Mon cheminement me conduit. À mes rêves inaccomplis
Ne me réveille pas.
Laisse-moi tranquille.
Vas-t’en!
Ne me réveille pas.
Ce que tu vois ne m’est pas une larme.
C’est la goutte de la pluie qui se trouve devant moi.
Ce n’est pas l’amour, que j’ai mendié auparavant.
C’est un miroir .
Qui crie et qui demande quand je me trouve devant lui:
Dis-moi qui es-tu? Qu’est-ce que tu veux?;
Ελεύθερη μετάφραση: Κατερίνα Παπαδάκη
|
||||
9. |
||||
|
"Υπάρχουν τοίχοι που έχουν ονόματα"
Υπάρχουν τοίχοι που έχουν ονόματα
Που περιμένουν να μας δούνε κουρασμένους.
Υπάρχουν τοίχοι, μέσα στα χώματα.
Που είναι φύλακες για τους σαλταρισμένους.
Υπάρχουν τοίχοι που έχουν ονόματα.
Που γράφουν πάνω τους συνθήματα, ιστορίες.
Που έχουν ποτίσει απ’ τα πρόστυχα αρώματα.
Απ’ τους καπνούς. Απ’ τις πορείες.
Αυτοί μου έμαθαν, να τραγουδάω.
Να χορεύω, να γελάω. Ει – ει!
Να ‘χω τα χέρια μου ψηλά, να σου φωνάζω.
Πως σ’ αγαπάω. Ει – ει!
Να ταξιδεύω με πόρνες φιγούρες.
Και να γουστάρω. Ει – ει!
Αυτοί μου έμαθαν να κρύβομαι, να λιώνω.
Και να μιλάω. Ει – ει!
Υπάρχουν τοίχοι που έχουν ονόματα.
Που όταν αρχίσουν να μιλάνε δε χαρίζουν.
Υπάρχουν τοίχοι γεμάτοι χρώματα.
Που αφήνουν πάνω τους παιδιά να ζωγραφίζουν.
Υπάρχουν τοίχοι που έχουν ονόματα.
Που έγιναν ήρωες για την Ελευθερία.
Που ονειρευτήκανε ανθρώπων δικαιώματα.
Μια ξεχασμένη απ΄το θεό Δημοκρατία.
.....
(france)
"Il y a des murs qui ont prénoms"
Il y a des murs avec des prénoms.
Qui attendent de nous voir fatigués.
Il y a des murs dans les sols.
Qui gardent les fous.
Il y a des murs avec des prénoms.
Qui sont couverts des slogans, des histoires.
Qui sont imprégnés par de parfumes vulgaires.
Par les fumées, par les manifestations.
Ils m’ont appris à chanter.
A danser, à rire. Hey Hey!
A avoir les mains haut à te crier
Que je t’aime. Hey Hey !
A voyager avec de figures prostituées
Et à l’aimer. Hey Hey !
Ils m’ont appris à se cacher, à fondre
Et à parler. Hey Hey !
Il y a des murs qui ont des prénoms
Et quand ils commencent à parler ils m’excusent pas
Il y a des murs couverts des couleurs
Qui laissent les enfants y peindre
Il y a des murs qui ont des prénoms
Qui sont devenus des héros pour la liberté
Qui ont rêvé les droits de l’homme
Et une démocratie oubliée
Ελεύθερη μετάφραση: Κατερίνα Παπαδάκη
|
||||
10. |
Σακατεμένοι επιβήτορες
03:11
|
|||
|
"Σακατεμένοι επιβήτορες"
Αυτοκινητόδρομοι και πολυκατοικίες.
Γύρνα και ρίξε μια ματιά, σκουπίδια από παντού.
Από τσιμέντο, πλαστικό κι έχουμε γίνει όλοι.
Σακατεμένοι επιβήτορες.
Ξυπνάω και βγαίνω το πρωί έξω απ’ τα ρούχα.
Στο δρόμο μποτιλιάρισμα, πορείες, απεργίες.
Κοίτα τη γκόμενα δειλά τη φούστα της σηκώνει.
Στον πιτσιρίκο που κοιτάει κρυφά, πίσω απ’ τα κάγκελα.
Στον πιτσιρίκο…, που κοιτάει κρυφά!
Καθώς νυχτώνει η ζωή εδώ ξαναρχίζει.
Ψάχνω και βλέπω φως μες στα γνωστά τα πεζοδρόμια.
-Πόσο η ταρίφα;
-Έλα ρε φίλε, έλα δεν έχει ανέβει.
Για μια στιγμή που θα σου μείνει στη γη αιώνια.
Τρακαρισμένα αυτοκίνητα στην άκρη.
Στα παλιατζίδικα όλοι αυτοί που ξεψυχήσαν.
Να κι ο μικρός που είπαμε πριν. Να τος χαμογελάει!
Βρήκε το κόλπο για να ζει, σαν επιβήτορας.
Βρήκε το κόλπο…, για να ζει!
......
(france)
"Etalons estompés"
Des autoroutes et des immeubles.
Tourne et jette un coup d’œil, des déchets partout.
De ciment, de plastique et nous sommes tous devenus
des étalons estompés.
Je me lève le matin et je sors de mes vêtements.
La rue est pleine d’embouteillages, de manifestations, de grèves.
Regarde la fille qui lève sa jupe timidement.
A l’enfant qui regarde secrètement, derrière les barreaux.
A l’enfant… qui regarde secrètement!
Quand il fait nuit la vie remplit de nouveau.
Le soir je vois la lumière dans les trottoirs connus.
- Combien ça coûte le tarif ?
- Viens mon ami, viens, il n’est pas augmenté.
Pour un instant qui va t’accompagner éternellement.
Des voitures accidentées se trouvent au bout.
Tous ceux qui sont morts se trouvent aux brocantes.
Voilà le petit enfant qu’on a vu avant. Voilà, il rit!
Il a trouvé le truc pour vivre, comme un étalon.
Il a trouvé le truc…, pour vivre!!
Eλεύθερη μετάφραση: Κατερίνα Παπαδάκη
|
||||
11. |
||||
|
"Τα σιγανά ποτάμια"
Βρ’ ας ήτανε τη μοίρα μου για λίγο να γελούσα
και του Χριστού τους πειρασμούς εγώ να τους περνούσα.
Διωγμένος με το διάολο στην έρημο χαμένος
και σου `λεγα μετά εγώ ποιος θα `ταν κερδισμένος.
Θα άναβα ένα ναργιλέ να μαστουριάζαν όλοι.
Δαιμόνια, καλικάντζαροι μαζί κι αρχιδιαβόλοι.
Και θα `χε πέντε γκόμενες καθένας μας παρέα
να φτιάχνουνε χορεύοντας του σιναφιού τα σέα.
Θα φώναζα να `ρχόντουσαν κι όλα τα φιλαράκια,
για να μην ενοχλούμε πια της πόλης τα παιδάκια.
Γυναίκες να γουστάρουνε του άντρα τα τερτίπια
και στο τσαρδί του σατανά να στήναμε ξενύχτια.
Μετάξι από κινέζικα παλάτια θα φορούσα,
με φούντα Καλαματιανή και μαύρο από την Προύσα.
Και θα `χα και τα όργανα στη διαπασών να παίζουν,
του κόσμου όλοι οι αμαρτωλοί τι χάνουνε να ξέρουν.
|
||||
12. |
Γ2 Πτέρυγα
06:06
|
|||
|
"Γ2 Πτέρυγα"
Οι πρώτες ώρες, στην αγορά, στραβά ξημέρωσαν.
Βαριά τα βήματα απ’ το ξενύχτι και απ’ το μεθύσι σου.
Ο πολισμάνος σε χαιρετά, χαρτιά σου ζήτησε.
-Στάσου, σου λέει, εδώ υπάρχει στραβή και ένταλμα.
Σε καρφιτσώσανε, χωρίς να ξέρεις τίποτα.
Ψάχνεις να βρεις, τι να ‘ναι αυτό που σε τρατάρανε.
Αποτυπώματα, φωτογραφίες και σκάρτο έγκλημα.
Με τον ιδρώτα να ζωγραφίζει το λάθος που έγινε.
Μέρες εφτά κι ένας διάδρομος, η μόνη έξοδος.
Δίπλα ο Αβίντ και ο Χασάν απ’ την Ινδία.
Να περιμένουνε το φίλο που τους ξέχασε
και να σου λένε τη δική τους ιστορία.
Μες στο κεφάλι να τριγυρνάν, στιγμές και όνειρα.
Κι εσύ ακροβάτης σ’ ένα σχοινί στραβό και ψεύτικο.
Θεέ, να λες, κοίτα με αν υπάρχεις σημάδι στείλε μου.
Πες μου πως γίνετε αυτό, πως να τα’ αντέξω.
Μεταγωγών απ’ το πρωί, τα χέρια έκαιγαν.
Και περιμένεις στερνό ταξίδι, χωρίς αντάμωμα.
Οι χειροπέδες όσο το σκέφτεσαι τόσο να σφίγγουνε.
Καινούριο σπίτι σε περιμένει, καινούρια πράγματα.
Σιδερένιες πόρτες. Συνοδεία. Ψάχνεις ταυτότητα.
Και περπατάς πάνω σε νόμους και λάθος κείμενα.
Οι δεσμοφύλακες σου λεν το καλώς όρισες.
Και μες στα μάτια τριγυρνάν, μονάχα θύματα.
Κάποιος στην πλάτη σε χτυπάει, σε είδε να καίγεσαι.
Βλέπει στο μπράτσο ζωγραφισμένα, σύμβολα, πράγματα.
-Αυτή, σου λέει, είν’ η ζωή που μόλις έχασα.
Και με γεμίσανε μπαλώματα και ράμματα.
Η πόρτα κλείνει κι εσύ μετράς τοίχο και πάτωμα.
Δύο επί τρία κι ένα παράθυρο γεμάτο κάγκελα.
Για μια παράβαση αστεία, που ούτε την ήξερες.
Ρωτάς τον Γιάννη τον παλιό, αν παίζουν θαύματα.
Στην πρώτη βόλτα, πίσω απ’ την μάντρα, κάτω απ’ τα σύρματα.
Πρώτη κουβέντα στα δέκα χρόνια, με το μετάνιωμα.
-Κοίτα, σου λέει, σαν το γεράκι κι εγώ έτσι πέταγα.
Και μια στιγμή πάνω στην τρέλα, το έδωσα αντάλλαγμα.
Συγχωροχάρτι μου δώσαν δήθεν, μα ο χρόνος το ‘σβησε.
Και το μελάνι , μοιάζει μουτζούρα στην ιστορία.
Φτιάξε τραγούδι, με ότι είδες, με ότι πρόλαβες.
Μήπως κεράσουν μια τελευταία ευκαιρία.
Παιδιού χαμόγελο, αγκαλιά που τη στερήθηκα.
Θέλω να ζήσω, να βρω ξανά ότι έχω χάσει.
Στραβό περπάτημα, το ξέρω κι όμως το πλήρωσα.
Της κοινωνίας οι χαρές μ’ έχουν ξεχάσει.
|
||||
13. |
Σαββάτου λόγια
04:20
|
|||
|
"Σαββάτου λόγια"
Σε είδα στα μάτια μου να χάνεσαι.
Με είδα στο φως κι ούτε με γνώρισα.
Κι εσύ σαν όνειρο, σαν όνειρο ξεψύχησες.
Γιατί απ’ το φόβο μου, δεν άντεξα.
Στα χέρια σύρματα, φωτιά!
Σπασμένο πιόνι σε σκακιέρα.
Σαν τον τρελό που τραγουδά,
όταν τον θύμωσε η μέρα.
Όλα τα χρόνια προσπαθούν,
να με ξεχάσουνε τα βράδια.
Μα δε θα ‘ρθουν, δε θα με βρουν,
σκύλοι που ζουν μες στα σκοτάδια.
Και η ομορφιά.
Ποια ομορφιά;
Αυτή είναι η ομορφιά!!!
Σαββάτου λόγια.
Βλέπω φωτιές, μα δεν αφήνομαι.
Με γυροφέρνουνε. Με πνίγουνε.
Ξέρω χαρές που δε νικήθηκαν.
Κι αυτές που έθαψα το αρνήθηκαν.
Τις έχω μάθει να μιλάνε.
Δίπλα, μαζί μου τραγουδάνε.
Για τις βροχές που με κεράσανε.
Για τις αγάπες που χαλάσανε.
Και η ομορφιά.
Ποια ομορφιά;
Αυτή είναι η ομορφιά!!!
Σαββάτου λόγια.
|
||||
ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ Athens, Greece
Μόνο Γυμνό
και η αρχή της ιστορίας του από το 1998, κρατώντας από τότε την ίδια στάση υποστηρίζοντας ακούραστα
την ελληνόφωνη ροκ σκηνή.
Δυνατοί! Με θέση! Με άποψη!
Οι Μόνο Γυμνό, έχοντας ξεπεράσει τα 20 πλέον χρόνια ενεργά στην ελληνόφωνη ροκ σκηνή, επάξια έχουν πλέον καθιερωθεί ως από τους πιο σταθερούς και ακούραστους υποστηρικτές της.
... more
If you like Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2015) - Μια πληρωμένη απάντηση, you may also like:
Gritty, psychedelic rock, full of crashing guitar riffs and lo-fi percussion.
go to album
Our Birth is but a Sleep and a Forgetting
by It’s Not Night: It’s Space
Infectious sludge finally arrives after four years of furtive jamming, out on Small Stone Recordings.
go to album
The Devil's Saddle/Tiger Paw
by The Space Agency
Out of this world instrumentals from the musical nexus where the Atomic Age meets “Beach Party.”
go to album
Strange, Strange Times
by The Ugly Kings
Combining crooned murder ballads with raw, angsty hard rock hooks, Melbourne's The Ugly Kings are a wrecking crew well worth watching.
go to album
The Taiwanese ban juxtapose somnambulant doom with harsh noise in scattered, chaotic bursts.
go to album
Atlanta-based "transcendental twang" quartet contrast rowdy punk rock with cosmic Americana coziness.
go to album
Get dosed with stripped down hard rock that conceals a joyous heart beating beneath all those evil, relentless riffs.
go to album
