Get all 9 ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ releases available on Bandcamp and save 35%.
Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2020) - Το φευγιό, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2018) - Η Χιονάτη και η 9 νάνοι, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2015) - Μια πληρωμένη απάντηση, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2017) - Η αγάπη είναι τραγούδι, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2012) - Ανοίξτε τις πόρτες, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2014) - Δεν είμαστε νούμερα ρε, είμαστε Άνθρωποι, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2006) - Λόγια του γέρου μην ακούς, μα μην τα ξεχάσεις, Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2011) - Δική μου η αγάπη, δική μου και η φωτιά, and 1 more.
1. |
||||
|
"Δεν είμαστε νούμερα ρε, είμαστε Άνθρωποι"
Ποτέ δεν είχα δίπλα μου τους άσχημους θεούς σας.
Έχω δικούς μου, ρε! Έχω δικούς μου!
Έχω δικούς μου που 'ναι πιο όμορφοι!
Ούτε διαβόλους που ομορφαίνουν τη ζωή σας.
Έχω δικούς μου, ρε! Έχω δικούς μου!
Έχω δικούς μου που είναι πιο άσχημοι!
Έχω κατάρες μες στην τσέπη μου που λιώνουν.
Γιατί θυμώνω μες στον ύπνο μου και καίγομαι.
Όταν φωνάζω και την προσευχή μου διώχνω.
Όταν κρυώνω απ' τα λόγια μου και ντρέπομαι.
Έχω κατάρες που 'ναι δικές μου. Είναι δικές μου.
Είναι..., είναι μόνο δικές μου.
Μα έχω κι αγγέλους δίπλα μου,
που τραγουδάνε και χορεύουν μαζί μου.
Μου πήρατε τα χρώματα και το άρωμα. Το άρωμα απ' τη στάχτη.
Μα έχω μαζί προσκυνητές και πόρνες, κάτω απ' τον ίδιο ουρανό.
Τα μάτια μου διψάσανε. Στα χέρια μου απλώνω σεντόνι από δάκρυ.
Κι έχω ένα κλάμα που είναι θολό. Είναι θολό.
Είναι θολό και ματωμένο!
Μες στο δικό μου παραμύθι ζούνε άστεγοι,
χωρίς αφέντες και προστάτες της στιγμής.
Δεν είμαστε νούμερα ρε, είμαστε άνθρωποι.
Είμαστε δούλοι της χαράς και της ζωής.
Έχουμε ελπίδες που είναι δικές μας. Είναι δικές μας!
Είναι μόνο δικές μας!
Και οι αγγέλοι τραγουδάνε και χορεύουν μαζί μας.
Δεν είμαστε νούμερα ρε!!!
Είμαστε Άνθρωποι!!!
........
"We are not numbers, we are humans"
I never had next to me your ugly gods.
I got mine - I got mine that are prettier.
Nor demons that make your life "pretty".
I got mine - I got mine that are uglier.
I got melting curses in my pocket,
'cause I get angry in my sleep and I am burning.
When I shout and cast away my prayer.
When I am cold from my words and ashamed.
I got curses that are mine,
that are mine - they are only mine.
But I got angels by my side
that sing and dance with me.
You took away the colors and the scent - The scent from the ash.
But I have pilgrims and whores with me, under the same sky.
My eyes got thirsty. On my hands I strew a sheet of tear.
And I have a crying that is misty- Misty and bloody!
In my own fairy tale homeless are living.
Without masters and ephemeral protectors.
We are not numbers, we are humans
We are slaves of joy and life.
We have hopes that are ours.
They are ours - They are only ours.
And the angels sing and dance with us!
We are not numbers, we are humans
Ελεύθερη μετάφραση: Άγγελος Γεωργάκης
.....
(spanish)
"No somos números, somos humanos"
Nunca tuve a mi lado sus dioses feos.
¡Tengo míos! ¡Tengo míos!
¡Tengo míos, que son más hermosos!
Ni diablos que embellecen su vida.
¡Tengo míos! ¡Tengo míos!
¡Tengo míos, que son más feos!
Tengo maldiciones en mi bolsillo que se derriten.
Porque me enfado en mi sueño y me ardo.
Cuando grito y me deshago de mi rezo.
Cuando tengo frío por mis palabras y estoy avergonzado.
Tengo maldiciones que son mías. Son mías.
Son… son sólo mías.
Pero tengo ángeles a mi lado,
Que cantan y bailan conmigo.
Me habéis quitado los colores y el olor. El olor de la ceniza.
Pero tengo conmigo peregrinos y putas, bajo el mismo cielo.
Mis ojos tienen sed. En mis manos tiendo una sábana de lágrima.
Y tengo un llanto nublado. Está nublado.
¡Está nublado y sangriento!
En mi propio cuento de hadas viven vagabundos,
sin amos ni protectores pasajeros.
No somos números, somos humanos
Somos esclavos de la alegría y de la vida.
Tenemos nuestras propias esperanzas. ¡Son nuestras!
¡Son sólo nuestras!
Y los ángeles cantan y bailan con nosotros.
¡No somos números!
¡Somos humanos!
Ελεύθερη μετάφραση: Νίκη Κεραμιδά
|
||||
2. |
Είμαι ελεύθερος
03:20
|
|||
|
"Είμαι Ελεύθερος"
Γεμίσανε τα βράδια μου, με ψέμα και σκουπίδια.
Φυτέψανε μπροστά μου, των γελοίων τις φωνές.
Μουτζούρωσαν τις μέρες, με ερμαφρόδιτα παιχνίδια.
Και σκέπασαν τα λόγια μου, με ψεύτικες χαρές.
Βουλιάξαμε στις ομορφιές και κλαίμε κάθε βράδυ,
που αφήναμε το στόμα να μας κλείνουν οι τρελοί.
Εκεί που μάτια φώτιζαν, συνέχεια το σκοτάδι.
Φωνάξτε. Φωνάξτε! Φωνάξτε όλοι μαζί!!!
Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Ελεύθερος!
Είμαι Ελεύθερος κι απλώνομαι παντού μες στην καρδιά σας.
Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Ελεύθερος!
Σαν τα πουλιά που μπαινοβγαίνουν στα χαμένα όνειρά σας!
Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Ελεύθερος! Και είμαι περήφανος!
Ξηλώσαμε τα δέντρα του μεγάλου εφιάλτη
και πήραμε απ' τους βράχους τη φωτιά και τη βροχή.
Μου βάλανε μια στάμπα που κοιτάει πάνω στην πλάτη
και τράβηξα το δρόμο που δεν έχει επιστροφή.
Μας τέλειωσαν οι ομορφιές, με εκπτώσεις και παζάρια.
Ξεπούλησαν και μ' άφησαν σε άδειο μαγαζί.
Εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και τα ζάρια.
Φωνάξτε. Φωνάξτε! Φωνάξτε όλοι μαζί!
Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Ελεύθερος!
Είμαι Ελεύθερος κι απλώνομαι παντού μες στην καρδιά σας.
Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Ελεύθερος!
Σαν τα πουλιά που μπαινοβγαίνουν στα χαμένα όνειρά σας!
Είμαι Ελεύθερος! Και είμαι περήφανος!
.....
(spanish)
"Soy libre"
Han plagado mis noches, de mentira y basura.
Han plantado enfrente de mí, las voces de los ridículos.
Mancharon los días, con juegos hermafroditas.
Y cubrieron mis palabras, con falsas alegrías.
Nos hundimos en las bellezas y lloramos cada noche.
Que dejábamos a los locos callarnos.
Allí dónde ojos iluminaban, siempre la oscuridad.
Gritad. ¡Gritad! ¡Gritad todos juntos!
¡Soy libre! ¡Soy libre!
Soy libre y me extiendo por todas partes en vuestro corazón.
¡Soy libre! ¡Soy libre!
¡Como las aves que entran y salen a vuestros sueños perdidos!
¡Soy libre! ¡Soy libre! ¡Y orgulloso!
Arrancamos los árboles de la gran pesadilla
y tomamos de las rocas el fuego y la lluvia.
Me pusieron una estampa que da a la espalda
Y tomé el camino sin regreso.
Nos acabaron las bellezas, con descuentos y gangas.
Se agotaron y nos han dejado en tienda vacía.
Nos engañaron y se tomaron hasta los dados.
Gritad. ¡Gritad! ¡Gritad todos juntos!
¡Soy libre! ¡Soy libre!
Soy libre y me extiendo por todas partes en vuestro corazón.
¡Soy libre! ¡Soy libre!
¡Como las aves que entran y salen a vuestros sueños perdidos!
¡Soy libre! ¡Soy libre! ¡Y orgulloso!
Ελεύθερη μετάφραση: Νίκη Κεραμιδά
|
||||
3. |
Το νου σου
06:18
|
|||
|
"Το νου σου"
Παλιά η ταινία, σκουριασμένη, καμένη.
Τα ίδια πρόσωπα να παίζουν, στις ίδιες τις σκηνές.
Μου λες δεν πάει άλλο, στο δρόμο τον μεγάλο.
Φοράς στραβά την μπλούζα. Μοιάζει η πόλη χαβούζα.
Και τρέχεις.
Μες στην εφημερίδα, φαΐ μισή μερίδα.
Κι έχει μισογραμμένο ένα σύνθημα κρυμμένο. Που πονηρά σου το πετάξαν.
Το νου σου ρε!
Παλιά η ταινία, μπαλωμένη, ραμμένη.
Δεν αλλάζουν τα πρόσωπα. Δεν αλλάζουν οι σκηνές.
Φρένο στην κατηφόρα, δεν έχεις. Πάρε φόρα.
Και φτιάξε μια ζωή, καινούρια απ' την αρχή. Σου πουλάνε και πνεύμα.
Το νου σου ρε! Το νου σου!
Γιαπί και πηλοφόρι, με σχισμένο πανωφόρι.
Στο δρόμο ζητιανεύεις, μεροκάματο γυρεύεις για λίγο ψωμί.
Το νου σου!
Παλιά η ταινία, χιλιοπαιγμένη!
Κολλημένες οι σελίδες, στις ίδιες τις σκηνές.
Σε γέμισαν σκουπίδια με πολιτικά παιχνίδια.
Κι εσύ μέσα στη γυάλα κάνεις όνειρα μεγάλα. Και τα ξεχνάς όλα.
Το νου σου ρε!
Σου παίρνουνε το σπίτι, σε λένε και αλήτη.
Παραμύθα και παζάρια, την τύχη σου στα ζάρια ψάχνεις να βρεις.
Τι να κάνεις; Το νου σου όμως ε!
Παλιά η ταινία, σκουριασμένη, καμένη.
Τα ίδια πρόσωπα, στις ίδιες τις σκηνές.
Σου λένε χειροκρότα κι αν θέλεις πάνε ρώτα.
Εγώ θα σε στηρίζω και μετά θα σου σφυρίζω κλέφτικα.
ΧΑ ! Το νου σου ρε!
Κι εσύ μου λες το βράδυ: -Θα μπω μες στο κοπάδι.
Τα πράγματα είν' ωραία, σε θέλω για παρέα.
Ρε άντε τράβα από 'δω! Το νου σου. Το νου σου ρε!
Δεν αλλάζουν τα πρόσωπα φίλε. Δεν αλλάζουν οι σκηνές!
|
||||
4. |
Το φυλαχτό
03:12
|
|||
|
"Το φυλαχτό'
Εμένα σπίτι μου είναι ο δρόμος,
είναι τα λόγια των τρελών κι ας μένω μόνος.
Παρέα μου είναι αυτοί που έχουν πληγές στα χέρια.
Που 'χουν της μάνας προσευχή μαζί με δυο μαχαίρια.
Μου είπες να γίνω τιμωρός από τιμωρημένος.
Μα ούτε τη γεύση απ' το κρασί δεν έχεις μεθυσμένος.
Μ' ένα μωρό στην αγκαλιά τραγούδι είν' η ζωή μου.
Και στη στραβή περπατησιά το γέλιο του η φωνή μου.
Θέλεις τους διαλεχτούς να κρύβονται μες στη φωλιά τους.
Θέλεις αφέντες να χτυπούν με μίσος τα παιδιά τους.
Απ' των μικρών τα μάτια βγαίνει η αυγή στο ίδιο χρώμα.
Κοίτα..., εμείς οι δυο δεν τελειώσαμε ακόμα.
Άκου, σταμάτα να μετράς ζωή προσκυνημένος.
Πρώτες σαράντα μέρες και μετά είσαι ξεχασμένος.
Παρ' το απ' την τσέπη μου το φυλαχτό κι άσε τα λόγια.
Είναι φτιαγμένο από καλή φωτιά και μοιρολόγια.
Εϊ - βαλα!
|
||||
5. |
Να είσαι η αγάπη
02:39
|
|||
|
"Να είσαι η αγάπη"
Μες στα τραγούδια ζητιανεύω, τις δικές μου ενοχές.
Κι εσύ θυμώνεις σαν παλιάτσος, μου φωνάζεις και μου λες.
Ότι δε φταίει το κλάμα μου. Δε φταίνε οι προσευχές.
Φταίει το φεγγάρι μας που πέθανε και μάτωσαν ζωές.
Φταίει η ανάσα μου που έμοιαζε με ευνούχο εραστή.
Κι όταν περπάταγα στο δρόμο μου, είχαν όλα ξεχαστεί.
Σ' ένα χαρτόκουτο ζωγράφιζα, τα λόγια που χαθήκαν.
Κι όταν με είδαν στη γωνιά, με πιάσαν και μου είπαν:
-Πρέπει να είσαι η αγάπη. Να είσαι η ομορφιά.
Πρέπει να είσαι ότι μισούν, ότι ζηλεύουν κι ότι βρίζουν.
Να 'σαι η κατάρα, να 'σαι ο έρωτας, να είσαι η μοναξιά.
Κι αν πίσω κάτι σε κρατά, μην το κοιτάς. Θυμήσου!
|
||||
6. |
Ανθρωποπιθηκάκια
03:41
|
|||
|
"Ανθρωποπιθηκάκια"
ΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!
Ανθρωποπιθηκάκια
Κόκκινα, μαύρα, κίτρινα, μπλε, ριγέ, ροζ, πουά, ανθρωποπιθηκάκια!
Χορέψτε - Χορέψτε
Χορέψτε γιατί είναι η τελευταία σας φορά!
ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ !!!!!
|
||||
7. |
Ξύπνα μαλάκα
04:18
|
|||
|
"Ξύπνα μαλάκα"
Σου το φωνάζω από καιρό, μα δεν με άκουγες.
Και με κοιτούσες σα χαζός κι όλο γελούσες.
Όταν την πόρτα σου χτυπούσα δεν μου άνοιγες.
Πίσω απ' τον τοίχο σου κρυμμένος το γλεντούσες.
Με την κοιλιά και με φιγούρα πορτοφόλι,
να με κοιτάς και να μου λες: -Εδώ είναι όλοι.
Άστα παράτα τα κι έλα μαζί μας,
είναι πιο όμορφη έτσι η ζωή μας.
Μαχαραγιάς πάνω σε ψεύτικα συνθήματα.
Να με κοιτάς από ψηλά, να κάνεις πλάκα.
Μέσα σε βούρκο κυνηγάς να βρεις τα θύματα.
ΞΥΠΝΑ ΡΕ ΦΙΛΕ -- ΞΥΠΝΑ ΜΑΛΑΚΑ!!!
Όλα είναι ψεύτικα. Όλα είναι ύποπτα!
Μια παραμύθα που σε λίγο ξεφουσκώνει.
-Να με θυμάσαι, σου 'λεγα, δεν τρέχει τίποτα.
Μα θα ξεχάσεις ότι τώρα σε καυλώνει.
-Που πας ρε χαζέ;
-Που πας;
ΤΡΕΞΕ ΤΩΡΑΑΑΑ!
Που ειν' η μαγκιά σου τώρα, το κυριλίκι σου;
Είδα γριά να σε κερνάει χθες το βράδυ.
Έτσι να βγαίνει το χαρτζιλίκι σου.
Κι εσύ κρυμμένος να γυρνάς μες στο σκοτάδι.
Πουν' το αντριλίκι σου; Το "εγώ πλερώνω;"
Πουν' η κοιλιά που σου χαϊδεύαν στις πλατείες;
Έπρεπε να 'λεγες: -Στην άκρη λερώνω,
τις συνειδήσεις σας και τις αξίες!
Μαχαραγιάς πάνω σε ψεύτικα συνθήματα,
να με κοιτάς από ψηλά, να κάνεις πλάκα.
Μέσα σε βούρκο κυνηγάς να βρεις τα θύματα.
ΞΥΠΝΑ ΡΕ ΦΙΛΕ -- ΞΥΠΝΑ ΜΑΛΑΚΑ!!!
Και ξαφνικά επαναστάτη με ζαρτιέρα,
μιλάς για δρόμους, για γραμμές και για πορείες.
Μας τα 'παν κι άλλοι ρε, τράβα πιο πέρα.
Εσύ βραδάκι, καναπέ και ροζ ταινίες!
-Που πας ρε χαζέ;
-Που πας;
ΤΡΕΞΕ ΤΩΡΑΑΑΑ!
(spanish)
"Despiértate cabrón"
Te lo grito desde hace tiempo pero no me escuchabas,
Y me mirabas como tonto y te reías.
Cuando llamaba a tu puerta, no me abrías.
Detrás de tu pared escondido te lo divertías.
Con la barriga y con muestra de la cartera
Mirándome y diciendo – Aquí están todos.
¡Vaya! ¡Déjalo y ven con nosotros,
Nuestra vida es más bella así.
Maharajá sobre falsos eslóganes
Mirándome desde arriba, burlando.
En la cloaca cazas las víctimas.
¡Despiértate ya amigo! ¡Despiértate cabrón!
Todo es falso. ¡Todo es sospechoso!
Un cuento que dentro de un poco estalla.
Recuerda de mí, te había dicho, no pasa nada.
Pero olvidarás lo que ahora te excita.
¡¿A dónde vas tonto?!
¿Dónde vas?
¡¡Corre ahora mismo!!
¿Dónde está ese comportamiento de ti del pez gordo, del as?
Anoche te invitó una vieja.
Así para ganarse la vida.
Y tú escondido vagando a oscuras.
¿Dónde está el macho? ¿ Lo ´´yo pago?´´
¿Dónde está esa barriga de ti que la acariciaban en las plazas?
Debías decir - Muévete a un lado, ensucio,
sus conciencias y sus valores.
Maharajá sobre falsos eslóganes
Mirándome desde arriba, burlando.
En la cloaca cazas las víctimas.
Despiértate ya amigo! ¡Despiértate cabrón!
Y de repente, rebelde con jarreteras,
Hablas de caminos, de planes y de rutas.
Nos han informado otros también, aléjate.
Tú por la noche, sofá y películas porno.
¡¿A dónde vas tonto?!
¿Dónde vas?
¡¡Corre ahora mismo!
Ελεύθερη μετάφραση: Νίκη Κεραμιδά
|
||||
8. |
Στον ακέφαλο θεό
05:15
|
|||
|
"Στον ακέφαλο θεό"
(του επιστάτη Ποσειδώνα)
Μπήκαν σε πάγο οι μυρωδιές και ξέχασα.
Σ’ ένα κομμάτι από καθρέφτη στη γωνιά χαζοκοιτιέμαι.
Εκεί στο δρόμο κάποιος μου ‘πε: -Πάρε ότι έμαθα!
Κι ότι αν θέλω να γελάω, απ’ τον αέρα πρέπει να κρατιέμαι.
Παλιές εικόνες.
Παλιές αγάπες ποιητών.
Τρυπώνουν μες στα βήματά μου.
Σαν τις ανάσες φοβισμένων εραστών.
Με τρύπια πένα θα χαράξω, τον ακέφαλο θεό.
Και μες στο χέρι του θα γράψω ότι με κάνει πιο περήφανο!
Κι εσύ μου λες ότι ξεχνιέμαι. Ότι παλεύω με σκιές.
Στο παραμύθι σου το ξέρεις δε φοριέμαι.
Έλα και χόρεψε άμα θες κι εσύ παρέα με τις φωτιές.
Χόρεψε!!!
Δεν είχα ρούχα πιο καλά, δεν είχα αρώματα.
Και σε παλιόχαρτα σημάδευα τραγούδια κι ιστορίες!
Πες μου…, πως να ημερέψει ένα θεριό πάνω στα χώματα;
Μόνο απ’ τα λόγια, των σοφών τις μελωδίες!
Βουλιάζει ο κόσμος.
Ο ιδρώτας μες στα μάτια.
Και μένω μόνος.
Σαν να με ξέρασε η θάλασσα στα βράχια.
Στέκομαι όρθιος μπροστά, στον ακέφαλο θεό.
Και του φωνάζω δυνατά ότι με κάνει πιο περήφανο!
Κι εσύ μου λες ότι ξεχνιέμαι κι ότι παλεύω με σκιές.
Στο παραμύθι σου το ξέρεις δε φοριέμαι.
Έλα και χόρεψε άμα θες κι εσύ παρέα με τις φωτιές.
Έλα και χόρεψε!
Χόρεψε!!!
|
||||
9. |
Στο εργοστάσιο
03:50
|
|||
|
"Στο εργοστάσιο"
Στο εργοστάσιο του Θεού, γρανάζια ξελασκάρουν.
Χάνονται οι ταυτότητες, μπερδεύονται οι ψυχές.
Στις βρώμικες αποθήκες τους, που με όνειρα τις φουλάρουν.
Για χρόνια μαγειρεύονται οι ανθρώπινες ζωές.
Κάπου εκεί και η δική μου η ζωή. Κάπου εκεί τους ξέπεσε.
Την μαζέψαν και την πετάξαν στο καζάνι με τις άλλες.
Δε λογαριάσανε, οι πρόστυχοι, το μέλλον της.
Και τη χτυπούσανε με γέλια και κουτάλες.
Κι ήμουν κι εγώ, πίσω απ' της τύχης το παράθυρο.
Να υπογράφω αγέννητος τα χρέη!
Και πριν προλάβω ν' αποκτήσω το πρώτο μου όνειρο.
Λάθος στολή μου φόρεσαν και φυλαχτό που καίει.
Και κάπως έτσι, οι ψυχές ξεπαρθενιάζονται.
Σ' ένα εργοστάσιο με φήμη ξεφτιλισμένη.
Με συνταγή, που είναι για όλους μας "άκρως απόρρητη".
Βαθιά στο σύστημα την έχουνε κρυμμένη.
Και κάπως έτσι, χαλάν οι αιώνες κι αρρωσταίνουνε.
Έχουν θυμώσει, έχουν ξεράσει τα βλέμματά τους.
Καιρός να φτιάξουμε ζωές, σκληρές κι ατσάλινες.
Καιρός να βάλουμε φωτιά, στα χωρατά τους.
Και κάπως έτσι, οι ψυχές ξεπαρθενιάζονται.
.....
(spanish subtitles)
"En la fábrica de Dios"
En la fábrica de Dios, engranajes aflojan.
Se pierden las identidades, se confunden las almas.
En sus almacenes sucios, que llenan con sueños.
Por muchos años, se cuecen las vidas humanas.
En algún lugar cercano, mi propia vida también. En algún lugar cercano les resbaló.
La cogieron y la echaron en la olla con las demás.
Sin contar con su futuro, los viles.
Y la golpearon con carcajadas y cucharas.
Y yo, detrás de la ventana de suerte.
¡Nonato, firmando las deudas!
Y antes de tener mi primer sueño,
Me pusieron ropa equivocada y amuleto ardiente.
Así, las almas pierden su virginidad.
En una fábrica con fama mala.
Con receta, que es a todos
´´clasificada´´.
La tienen sumergida muy hondo.
Así, estropean los siglos y se enferman.
Están enfadados, han vomitado sus miradas.
Ya era hora que arregláramos vidas, duras y de hierro.
Ya era hora que prendiéramos fuego, a sus chistes.
Así, las almas pierden su virginidad.
Ελεύθερη μετάφραση: Νίκη Κεραμιδά
|
||||
10. |
Γενέθλια
04:45
|
|||
|
"Γενέθλια"
Ήρθαν οι Άγγελοι να με πειράξουν
και με γκριμάτσες να με τρομάξουν.
Ήρθαν οι Άγγελοι!
Ήρθαν και Άνθρωποι να με φοβίσουν.
Ότι κι αν έχασα να μου θυμίσουν.
Ήρθαν και Άνθρωποι!
Ήρθαν οι Όμορφες και με φιλάνε.
Ήρθαν Αγάπες μου και με κοιτάνε.
Παλιές Αγάπες!
Ήρθαν και Νύμφες να με στολίσουν.
Ήρθαν και οι Δαίμονες να με ποτίσουν.
Ήρθαν και οι Δαίμονες!
Είναι η μέρα που μου φέρνει τις χαρές όλες κοντά μου,
που με κάνει να γελάω μ' ένα θάνατο μπροστά μου.
Είναι η μέρα!
Είναι η μέρα που χαρίζει τη σιωπή μες στη ψυχή μου.
Είναι η μέρα που φωνάζει κι όλο κλαίει στη ζωή μου.
Είναι η μέρα!
Είναι η μέρα που θυμώνει η φωνή με το μυαλό μου
και ουρλιάζει σαν το Λύκο, τον Προστάτη, το Θεό μου.
Είναι η μέρα!
Είναι η μέρα που ανάβει το κερί στην προσευχή μου.
Είναι η μέρα που χορεύουν τα τραγούδια στην πληγή μου.
Είναι η μέρα!
|
||||
11. |
Ο χιονάνθρωπος
04:22
|
|||
|
"Ο χιονάνθρωπος"
Εκεί δεν έχεις ούτε σώμα, ούτε βάλσαμο.
Δε βρίσκεις γάλα τη ζωή σου να βυζάξεις.
Σε παραμύθι περπατάς στην τσέπη θάνατο.
Κι όλο ζητάς κάθε ωραίο να το κάψεις.
-Εδώ που ζω, δεν πλησιάζει πια ο διάβολος.
Δεν μου φωνάζει, δε θρηνεί, δεν τραγουδάει.
Εδώ λουλούδια βγαίνουν πάντα πριν το Σάββατο.
Εδώ μονάχος μου γελάω. Μονάχος!
Χιόνι που ζει κάτω απ' τη μύτη και μαραίνεσαι.
Βλέπεις τους φόβους και μεθάνε πριν τους θάψεις.
Σαν της πουτάνας τις χαρές που μεγαλώνουμε.
Σαν τους νεκρούς που 'χεις ξεχάσει να τους βάψεις.
-Εδώ που ζω, δεν πλησιάζει πια ο διάβολος.
Δεν μου φωνάζει, δε θρηνεί, δεν τραγουδάει.
Εδώ λουλούδια βγαίνουν πάντα πριν το Σάββατο.
Εδώ μονάχος μου γελάω. Μονάχος!
Όταν στενεύει το δωμάτιο και πνίγεσαι,
μπες στη φωλιά που σου 'χω φτιάξει να κοιτιέσαι.
Κι όταν κολλήσουν τα ξενύχτια στο κεφάλι σου,
άδειο κορμί σε βλέπω κάτω να χτυπιέσαι.
Αλλάζεις πρόσωπα πολλά, χιλιάδες πρόσωπα,
όταν φοράς μυρωδικά και κρύα δώρα.
Πες μου τι θέλεις; Τι ζητάς; Τι ονειρεύεσαι;
Πες μου εδώ τι ζητιανεύεις τέτοια ώρα;
-Εδώ που ζω, δεν πλησιάζει πια ο διάβολος.
Δεν μου φωνάζει, δε θρηνεί, δεν τραγουδάει.
Εδώ λουλούδια βγαίνουν πάντα πριν το Σάββατο.
Εδώ μονάχος μου γελάω. Μονάχος!
|
||||
12. |
Δε θέλει κόπο φίλε μου
04:08
|
|||
|
"Δε θέλει κόπο φίλε μου"
Καθώς τα μάτια χάθηκαν, μες στα δικά της.
Κάτω απ' το ζαλισμένο και κόκκινο ουρανό.
Στην κάμαρη μου έμειναν, τα φιλιά και το άρωμά της.
Καιρό, μου αργοσέρνουν, της πηγής μου το νερό.
Με περιπάτους στα όνειρά μου, πάλι συλλογιέμαι.
Και στου θαμπού το δειλινό, με σβήνει η ηδονή.
Κατεργαράκο, μου ΄λεγε, τσιμπάς μα μη χαλιέσαι.
Με στίχους γράφτηκαν οι μύθοι στη ζωή.
Πεσμένα φύλλα τα κορμιά μας στις παρέες.
Κι εμείς να φτιάχνουμε τραγούδια όλοι μαζί.
Οι ελπίδες μας είναι χαρές, είναι σημαίες.
Είναι το τσούγκρισμα πριν πιούμε το κρασί.
Με μια λεπίδα και χαρτί "γράφει" καλά η γλώσσα.
Και λύνεται μπροστά σα γόρδιος δεσμός.
Δε θέλει κόπο φίλε μου, παρά μια τρύπια μπότα.
Για να θυμίζει λίγο τον παλιό καλό καιρό.
Με περιπάτους στα όνειρά μου, πάλι συλλογιέμαι.
Και στου θαμπού το δειλινό, με σβήνει η ηδονή.
Κατεργαράκο, μου ΄λεγε, τσιμπάς μα μη χαλιέσαι.
Με στίχους γράφτηκαν οι μύθοι στη ζωή.
Πεσμένα φύλλα τα κορμιά μας στις παρέες.
Κι εμείς να φτιάχνουμε τραγούδια όλοι μαζί.
Οι ελπίδες μας είναι χαρές, είναι σημαίες.
Είναι το τσούγκρισμα πριν πιούμε το κρασί.
Δε θέλει κόπο φίλε μου, θέλει ψυχή και χώμα.
Θέλει στο δρόμο μάθημα, χαστούκι και φιλί.
Θέλει στην άκρη να κρατάς μια μου κουβέντα ακόμα.
Αυτή που σου 'πα χθες το βράδυ που 'χα πιει.
Δε θέλει κόπο φίλε μου
|
||||
13. |
||||
|
"Χειμωνιάτικο βράδυ (Εξάρχεια 1989)"
Χειμωνιάτικο βράδυ.
Οι δρόμοι άδειοι κι ακούω ξανά,
εκείνο το γνωστό σκοπό.
Αθήνα του Σαββάτου
Ένα φως πολύ μικρό,
χωρίς να ξέρω με τραβά.
Μια πόρτα ανοίγει, μπροστά μου ξαφνικά.
Κι αυτός μου λέει για τη ζωή του!
Χειμωνιάτικο βράδυ.
Γυμνά ιδρωμένα κορμιά,
χορεύουν τρέχουν και συχνά ρωτούν
αν είναι όμορφο αυτό που αγαπούν
Η αγάπη παύει να υπάρχει εδώ,
όταν τα φώτα τρεμοπαίζουν.
Μύθοι τα λόγια του σακάτη παππού,
για του αυτόχειρα το χορό!
Σαλταρισμένες φωνές που τραγουδούν.
Στεγνά τα στόματα τριγύρω.
Μάτια που λάμπουν γεμάτα χαρά,
στην τελευταία ανάσα!
|
||||
ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ Athens, Greece
Μόνο Γυμνό
και η αρχή της ιστορίας του από το 1998, κρατώντας από τότε την ίδια στάση υποστηρίζοντας ακούραστα
την ελληνόφωνη ροκ σκηνή.
Δυνατοί! Με θέση! Με άποψη!
Οι Μόνο Γυμνό, έχοντας ξεπεράσει τα 20 πλέον χρόνια ενεργά στην ελληνόφωνη ροκ σκηνή, επάξια έχουν πλέον καθιερωθεί ως από τους πιο σταθερούς και ακούραστους υποστηρικτές της.
... more
If you like Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2014) - Δεν είμαστε νούμερα ρε, είμαστε Άνθρωποι, you may also like:
Gritty, psychedelic rock, full of crashing guitar riffs and lo-fi percussion.
go to album
Our Birth is but a Sleep and a Forgetting
by It’s Not Night: It’s Space
Infectious sludge finally arrives after four years of furtive jamming, out on Small Stone Recordings.
go to album
The Devil's Saddle/Tiger Paw
by The Space Agency
Out of this world instrumentals from the musical nexus where the Atomic Age meets “Beach Party.”
go to album
Strange, Strange Times
by The Ugly Kings
Combining crooned murder ballads with raw, angsty hard rock hooks, Melbourne's The Ugly Kings are a wrecking crew well worth watching.
go to album
This Heathen Land
by GREEN LUNG
featured on Bandcamp Radio Nov 10, 2023
go to album
featured on Bandcamp Radio Oct 3, 2023
go to album
featured on Bandcamp Radio Jun 9, 2023
go to album
