Ν​ε​κ​τ​ά​ρ​ι​ο​ς Θ​ε​ο​δ​ώ​ρ​ο​υ & Μ​Ο​Ν​Ο Γ​Υ​Μ​Ν​Ο (2006) - Λ​ό​γ​ι​α τ​ο​υ γ​έ​ρ​ο​υ μ​η​ν α​κ​ο​ύ​ς​, μα μ​η​ν τα ξ​ε​χ​ά​σ​ε​ι​ς

by Νεκτάριος Θεοδώρου & Μόνο Γυμνό

/
1.
"Κι όμως περάσαν τόσα χρόνια" Κι όμως περάσαν τόσα χρόνια. Δεν έχει τίποτα χαθεί. Στιγμές που εδώ θα ζουν αιώνια. Μύθος που δε θα με αρνηθεί. Μικρή πουτάνα ξοφλημένη. Φωτιά που ανάβει στο νερό. Το ξέρω τι με περιμένει. Το ξέρω τι θα βρω εδώ. Θεοί ξεχάσαν να με βρούνε. Μία θεά να ερωτευτώ. Κι όμως μαζί θα αναστηθούμε. Κι εγώ για εσάς θα σταυρωθώ. Κι όμως περάσαν τόσα χρόνια. Μήτρες που κλαίνε προσπερνούν μέρες λευκές, όπως τα χιόνια. Καιρό παλιό, δε θα θρηνούν. Κι όμως περάσαν τόσα χρόνια. Νους που διψάει δε θα χαθεί. Κι όμως περάσαν τόσα χρόνια. Μύθος που δε θα με αρνηθεί. Κι όμως περάσαν τόσα χρόνια.
2.
“Πες μου για την πόλη” Σ’ αυτή την πόλη, όλη γελάνε. Σ’ αυτή την πόλη, για κοίτα κάτι φάτσες. Σ’ αυτή την πόλη, όλοι τραγουδάνε, Σ’ αυτή την πόλη, για κοίτα πως περνάμε. Σ’ αυτή την πόλη, που όλα γρήγορα τρέχουν. Σ’ αυτή την πόλη, τα παιδιά πως αντέχουν; Σ’ αυτή την πόλη, που την μέρα γυρνάμε. Σ’ αυτή την πόλη, τη νύχτα τραγουδάμε. Σ’ αυτή την πόλη, βρεθήκαμε να πετάμε. Κοίτα, κοίτα το βράδυ! Είναι αστείο κι αυτό. Όλα γύρω μου ήτανε, στημένα, πουλημένα. Σ’ αυτή την πόλη, είμαι γραμμένος κι εγώ.
3.
"Ώσπου να ξημερώσει" Είναι παράξενο το βράδυ. Κάπου..., σε είδα να με κοιτάς. Με δυο μεγάλα μάτια, δειλά να μου μιλάς, γελάς! Ρωτάς να δεις αν πρέπει, αν..., αν μπορείς να τραγουδάς σιγά. Μια τοσοδά μικρή στιγμούλα. Έναν ευνούχο έρωτα. Αναρωτιέσαι αν σε βλέπω. Αν θα υπάρξει κάτι για να δεις. Ώσπου να ξημερώσει, μαζί μου αν θα κοιμηθείς! Και πες μου... Κοίτα το δάκρυ πριν στεγνώσει. Δες αν υπάρχει κάτι για σκιά. Ένα μικρό χαδάκι και μια μεγάλη αγκαλιά. Και πες μου... Πόσα φιλιά μου τάζεις; Πόσες φορές θα μ’ αρνηθείς; Για την αγάπη που έχει φύγει, μία χαρά θα γεννηθεί. Πόσα πουλιά πεθαίνουν; Πόσα θα μείνουν με φτερά; Μες του παράδεισου τα φώτα. Μες του θανάτου τη χαρά. Πες μου αν μπορείς να περπατήσεις, πίσω απ’ το φως του αυγερινού. Μες το κορμί μου θα σαπίσεις. Μες στο κορμί μου αν σε βρουν. Έλα και πάρε με απ’ το χέρι. Έλα να πάμε μακριά. Απ’ του θανάτου μου την άκρη. Για του παράδεισου τη χαρά. Και πες μου..., Πες μου! Μέχρι να ξημερώσει πες μου. Πες μου! Ώσπου να ξημερώσει πες μου. Πες μου! Μέχρι να ξημερώσει πες μου. Πες μου! Πως μ’ αγαπάς!!!
4.
Legalize it 04:37
"Legalize it" Στα μάτια σου παρέλυσες και βλέπεις σπαστά - Legalize it. Κομμένες είναι οι φάτσες με κλωστές και γραμμές - Legalize it. Βρώμικα τα ψώνια κι εξουσία ζητάς - Legalize it. Και η μπλούζα σου η παράξενη έχει γίνει κουρέλι - Legalize it. Πρέπει να επιτρέπεται – Φωνάζεις. Μου λες - Legalize it Νόμιμο κι όχι απόρρητο, όπως και τότε - Legalize it Φοβάσαι μη σε ρίξουν, παραλίγο νεκρός - Legalize it. Κομμένη κι η εξήγα σου τη λέει ο χοντρός - Legalize it. Με τρύπια τα παπούτσια εδώ και μήνες γυρνάς - Legalize it. Δε ξέρεις αν πεθαίνεις, τι γυρεύεις, που πας - Legalize it. Πρέπει να επιτρέπεται – Φωνάζεις. Μου λες - Legalize it Νόμιμο κι όχι απόρρητο, όπως και τότε - Legalize it Ένα τραγούδι χαρισμένο σε εσένα. Ένα τραγούδι για αυτό που αγαπάς. Ένα τραγούδι έξω απ’ τα συνηθισμένα. Ένα τραγούδι για ΄σενα. Για εμάς.
5.
"Τραγούδι που 'χεις χρώμα μπλε" Κάτι αρρωσταίνει μέσα μου, κάτι αρρωσταίνει. Θεό κρατάω στα χέρια μου, αργοπεθαίνει. Τα ποιήματα που σώπασαν, δίπλα μου μένουν. Οι μοναξιές που τρόμαξα, δεν με πιστεύουν. Και εσύ γελάς! Όνειρα που δεν πρόλαβα, με κυνηγάνε. Παλιούς καιρούς που αγαπώ, δεν μου μιλάνε, Δε ξέρω πως να σε μισώ, για να σε φιλήσω. Τραγούδι που 'χεις χρώμα μπλε, να σ' αγαπήσω. Και εσύ γελάς! Το δρόμο που δεν περπατά, πρέπει να πάρεις Λόγια του Γέρου μην ακούς, μα μην τα ξεχάσεις. Φωλιά γεμάτη από ψυχές, που με φωνάζουν. Φοράνε μαύρο νυφικό κι αγάπη στάζουν. Κι εσύ γελάς! ...... "The song with the blue hue" Something inside me rots-something rots I'm holding a god in my hands-he's slowly dying Poems that fell silent remain beside me The loneliness that I scared away doesn't believe me And you laugh Dreams I was too late for chase me Old times I hold dear won't speak to me I don't know how to hate you so that I can kiss you Song with the blue hue,so that I can love you And you laugh The unwalkable path you must choose Don't follow the old man's words,but don't forget them A nest full of souls that scare me They're wearing a black wedding dress and dripping love And you laugh Ελεύθερη μετάφραση: Carmen Macheriotou
6.
"Με ένα στεφάνι από αγκάθι στο κεφάλι" Με μια φωτιά, που όλο παίζω, με σκοτώνει. Με μια αγάπη, που συνέχεια με ξερνάει. Μοιάζω με όνειρο που θέλει να τελειώνει. Μοιάζω με φώς. Μ’ αυτή τη λύπη, που δειλά με γυροφέρνει. Με μελωδίες που φωνάζουν στα χαμένα. Θέλει το χρόνο μου συνέχεια να με δέρνει. Μοιάζω με φώς. Θέλει να ζω, να ταξιδεύω στον αέρα. Με ένα στεφάνι από αγκάθι στο κεφάλι. Να με δικάζει, να με σπρώχνει παραπέρα. Κι από τη λάσπη το μυαλό μου να θηλάζει. Όταν η ανάσα μου σταμάτησε για αιώνες. Είδα ασπρόμαυρη η ζωή να ξεπηδάει εμπρός μου. Πτώμα που μύρισαν και οι πιο τρελοί χειμώνες. Αυτό μου χάρισε κι ο περσινός θεός μου. Είμαι μια θάλασσα με τη χαρά του δυόσμου. Είμαι σκοτάδι που με πνίγει μες στο αίμα. Διάβολε κοίτα με και μια κατάρα δως μου. Την ίδια που θα έδινες σε μια γυμνή παρθένα. ..... "With a crown of thorns on my head" I’m always playing with a flame that’s lethal. I’m with a love that’s always spewing me out. I’m like a dream that wants to be over. I’m like a light. I’m with a sadness that timidly stalks me, with melodies that scream into nothingness. He wants my time and he always breaks me down. I’m like a light. He wants me to live,to travel through the air. With a crown of thorns on my head. He’ll be judging me and sending me away. With my mind feeding off the mud. When my breathing stopped for centuries, I saw a black and white life materialize before me. A corpse that most crazy winters smelt. That’s what my god from last year gave me too. I’m an ocean with the sensation of mint. I’m the dark that drowns me in blood. Devil, look at me and throw me a curse, The same one you’d at a naked virgin. Ελεύθερη μετάφραση: Carmen Macheriotou.
7.
"Μόνο Γυμνό" Όλα γυμνά ξεπροβαίνουν μπροστά μου. Όλα τα όνειρα, οι ελπίδες. Χλωμή η ανάσα όταν την νύχτα θα 'ρθεί, να τραγουδήσει. Και τραγουδά!!! Στίχοι που καίνε την αλήθεια φωνάζουν. Στίχοι που κλαίνε όταν την μάσκα πετάξαν. Το παραμύθι τώρα κομματιάζουν. Κι όλα γυμνά μπροστά σας. Μόνο γυμνά! Παιδιά εφιάλτες θα γεννιούνται και θα κλαίνε. Κι αυτά έχουν όνειρα κι ελπίδες. Θα 'ναι η φάτσα τους λευκή και θα μου λένε... ότι έχουν όνειρα. Έχουν ελπίδες. Θα τραγουδάνε τα στιχάκια που μου αρέσουν. Πουν λένε για όνειρα. Λένε για ελπίδες. Θα μου γελάνε και μαζί μου θα χορεύουν. Γιατί έχουν όνειρα. Έχουν ελπίδες. Υπάρχουν μύθοι για παιδιά που προσκυνάνε. Μπροστά στο όνειρο. Μαζί με τ' όνειρο. Με κάποιους στίχους που συνέχεια θα ουρλιάζουν. Όλα γυμνά μπροστά σας...ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΑ!!!
8.
"Τι σε τρομάζει;" Κοιτάς το ποτήρι κι όλο ψάχνεις να βρεις. Τα μάτια φεύγουν, μα τραγουδάς σιγά. Το χέρι απλώνεις, χάνεσαι ψηλά. Κι ένα παιδί πλησιάζει να δει. Τι σε πειράζει; Τι σε τρομάζει; Τι είναι αυτό που δε θέλεις να δεις; Όλο σε ρωτάει κι έρχεται κι αυτό. Σ’ ένα ταξίδι, μια πορεία τρελή. Σου τάζει όνειρα και μοιάζει με θεό. Μα ακούς το κλάμα του, σαν να ‘κλαιγες εσύ. Κι όμως το νοιάζει, τι σε τρομάζει. Τι είναι αυτό που όλο ψάχνεις να βρεις. Τα φώτα σβήνουν και φωτίζει η βραδιά. Μα δεν αντέχεις να τελειώσεις, να χαθείς. Η ελπίδα φεύγει κι εσύ τώρα του ζητάς, μια φωτιά για να μπορέσεις να καείς. Αφού σε νοιάζει. Τι σε τρομάζει; Αφού είσαι εσύ κι όλο πεθαίνεις για να ζεις. Αφού σε νοιάζει. Μη σε τρομάζει. Γιατί είσαι εσύ. Γιατί είσαι εσύ!
9.
"Μια βόλτα απ’ το Άμστερνταμ" Ένας παλιάτσος θα με θυμάστε πριν να φύγω, για τα όνειρα εκείνα. Για τη δική μου τη χαρά. Σ’ εκείνο το μέρος, που δε θυμάμαι κι όμως ζούσα, είναι για ‘μένα καρφωμένο από παλιά. Είναι μια πόλη που έχει φώτα. Είναι ταξίδι του ονείρου αυτή η βόλτα. Εκεί στο Άμστερνταμ. Η σιωπή μου θα σπάσει, πρέπει να φύγεις από εδώ. Είναι ακριβή η ομορφιά στον μικρό παράδεισό μου. Μ’ εκείνα τα φώτα. Μ’ ένα εισιτήριο παλιό. Ίσως τώρα πιστέψεις, ότι έχω φύγει γι’ αυτή τη βόλτα. Για μια πόλη που έχει φώτα. Για το ταξίδι του ονείρου αυτή η βόλτα. Εκεί στο Άμστερνταμ. Ρώτα με αν θέλεις, για το τραγούδι αυτό να μάθεις. Φύγε και τρέξε, ίσως μπορέσω να σε δω. Φέρτε μου κάποιον, που να πονάει καθώς γελάει. Μεγάλο το ταξίδι. Πάμε να φύγουμε από ‘δω. Να πάμε στην πόλη που έχει φώτα. Είναι ταξίδι του ονείρου αυτή η βόλτα. Γιώργο ετοιμάσου για το Άμστερνταμ. Έλα, ετοιμάσου για το Άμστερνταμ. Πάμε να φύγουμε από εδώ. ..... "A walk through Amsterdam" A clown-you’ll remember me before I go For those dreams,for my joy At that place-wich I don’t remember and yet I lived in It’s mine-it still remains in my mind It’s a city of light This walk is a dream’s journey There,in Amsterdam My silence will break-you have to leave here Beauty comes with a heavy price-in my small paradise With those lights-with an old ticket Maybe you’ll believe that I’ve left for that walk For a city of light For walk for a dream’s journey There,in Amsterdam Ask me if you wish to learn about this song Go,run,maybe I’ll be able to see you Bring me someone who hurts as he laughs It’s a long journey,lets get out of here Let’s go to the city of lights This walk is a dream’s journey George,get ready for Amsterdam George,get ready for Amsterdam C’mon,get ready for Amsterdam Let’s get out of here Ελεύθερη μετάφραση: Carmen Macheriotou
10.
"Τόσα τραγούδια πεταμένα" Κοίτα και πες μου την αλήθεια που ζεις, για μια φορά. Για μια ζωή, πεταμένη στην άκρη κι αυτή. Κάθε φορά που κοιτάς το φεγγάρι κι αυτό… κι αυτό δε φεύγει αλλά μένει εκεί. Τόσες στιγμές που γεννιούνται ξανά και ξανά. Στα ίδια λάθη τριγυρνάς και μου λες πως εδώ, τελειώνει η αγάπη που ζητούσες, που ζητούσα κι εγώ. Τελειώνει η αγάπη που ρωτούσε για εμάς. Τόσα τραγούδια πεταμένα κι εσύ να μη μιλάς. Μόνο κοιτάς που ζωντανεύουν οι πληγές. Κι εγώ που θέλω να σου δώσω λίγη αγάπη και λες: -Εδώ τελειώνει κι αυτή. Εδώ τελειώνει για εμάς. ..... "So many wasted songs" Look and tell me the truth you’re living for once. About a life also thrown aside. Every time you stare at the moon and it doesn’t leave but remains there. So many moments born again and again. You come back to the same mistakes and you tell me that here. Love ends. It ends, the love you begged me for, the love I begged you for. It ends, the love that asked about us. So many wasted songs and you don’t speak, you only stare as wounds come to life. And I only want to give some love. And you say. Here it also ends. Here it ends for us. Here it also ends. Here it ends for us. Ελεύθερη μετάφραση: Carmen Macheriotou
11.
"Κι έπειτα θα στήσω ένα χορό" Σε φαντάζομαι έτσι, όπως γεννήθηκες, γυμνή. Μέσα σ’ έναν παλιό ερημωμένο κοιτώνα! Να τριγυρνάς μπροστά από μία παλιά σχισμένη φωτογραφία μας και να σε πνίγει η αγκαλιά της δικής μου αγάπης. Της δική σου ηδονής. Μεθυσμένη όπως θα είσαι να φοράς εκείνο το σάλι που σου είχα χαρίσει και να ταξιδεύεις σε κόσμους τρελούς. Σε κόσμους..., δικούς μας, παιδικούς, ονειρεμένους. Κι εγώ να γεύομαι την όμορφη αυτή σάρκα σου και την μυρωδιά της αγάπης σου. Με μέθυσε σήμερα αυτό το μικρούλι, ανάγλυφο αεράκι. Ακόμα κι αυτή τη νύχτα έτρεχα λίγο πιο γρήγορα από την ανάσα μου! Λίγο πιο γρήγορα από το όνειρό μου! Έτρεχε και το κορμί μου ξωπίσω σου προσπαθώντας να πιστέψει σε κάτι που... Άσε..., άσε δε ξέρω! Ίσως αυτό με πετάξει κάπου αλλού. Ίσως και να με κρατήσει, στην αγκαλιά της γης! Βλέπω όμως, να είναι αδικοχαμένες οι σιωπές μου. Ποτέ δε γελούν. Ποτέ δεν κλαίνε. Ποτέ δεν τραγουδούν. Θείο δώρο οι στιγμές μου για μία πορεία προς τον θάνατο. Λίγα χρόνια ακόμα και μετά..., ηρεμία και διδαχή. Είναι η τελευταία φορά που θα με δείτε να τρομάζω και ο κρύος ιδρώτας μου θα λούζει το κουρασμένο μου σώμα. Παντού..., παντού κίτρινα φώτα σκορπισμένα στο χρόνο κι εσείς όλοι θα γελάτε μαζί μου όπως την πρώτη φορά που ερωτευτήκατε. Δειλά, δειλά θα με δείτε να φοράω έναν κόκκινο χιτώνα. Βρώμικο από τη σκόνη. Αυτόν που μου είχατε κάνει κάποτε δώρο στη γιορτή μου! Μετά; Μετά θα στήσω ένα χορό. Έναν ξέφρενο χορό σε μια παραλία. Θα είμαι εγώ, εσείς και η αύρα μου. Και θα χορεύουμε γύρω – γύρω από τη φωτιά. Θα παίξουμε κι ένα παιχνίδι. Ένα πρόστυχο παιχνίδι. Το παιχνίδι της δικιάς σου παλιάς αγάπης. Θα διαλέξουμε μια νύχτα όμορφη σαν σήμερα και ένα μέρος όπου το φως της σελήνης να χύνετε επάνω μας και να μας αγκαλιάζει με στοργή. Όπου το φως των αστεριών να χάνεται μέσα στα μάτια μου. Σε ένα μέρος όπου το δικό μου φως, θα σας γεμίσει με έρωτα και ηδονή. Κι εγώ θα κρατάω τον χρόνο δίπλα μου, ακίνητο, αλυσοδεμένο. Τα κορμιά σας θα ξεψυχήσουν από τον πόθο μέσα στα ζεστά φιλιά μου και θα γίνεται ένα με εμένα. Ένα με την Αγάπη! Και θα καθίσουμε παρέα στην αμμουδιά, μέχρι που η γη θα αρχίσει να καίει κάτω από τα πόδια μας. Μέχρι το απαλό αεράκι να διώξει τη σκόνη από τον λερωμένο, κόκκινο χιτώνα μου.
12.
Πατέρα 05:00
"Πατέρα" Να σου στολίσω το σταυρό με δυο λουλούδια, που θα ‘χουνε το χρώμα αυτό που αγαπάς. Να σου γεμίσω μια αγκαλιά με δυο τραγούδια, από αυτά που σου αρέσουν να τραγουδάς. Με πέτρα και λιβάνι, να σου φτιάξω μια ελπίδα. Με δυόσμο και χρυσάνθεμα, στεφάνι στρογγυλό. Του κόσμου όλη η αγάπη, στο κρεβάτι που σε είδα. Με μια κατάρα δίπλα σου να αρχίζει το χορό. Να σου χαρίσω, της ζωής μου παραμύθια. Μα θέλω να σε βλέπω, μοναχός να τριγυρνάς. Να σου γεμίσω το κορμί με ρόδα και με φύκια. Και το άρωμα της θάλασσας μαζί να κουβαλάς. Μα πρέπει να μου δείξεις, πως πηγαίνω για το Νότο. Εκεί που οι πέτρες στάζουν κι όλο παίζουν τα παιδιά. Εκεί που όλοι οι αγγέλοι ζωγραφίζουνε στο χρόνο. Να με ξαναβαφτίσουνε για ακόμα μια φορά. Θα με ρωτάς, πως γίνετε να αντέξουμε στον πόνο. Πως γίνετε να υπάρχουμε κι οι δυο ξεχωριστά. Κοίτα το βράδυ τις ζωές που με κρατάνε μόνο. Κι εγώ τα όνειρά μου, να τους λέω ψιθυριστά. ...... "Father" I’ll decorate your cross with two flowers. That ’ll have the color you love. I’ll give you an armful with two songs. Of those you love to sing. Of stone and incense, I’ll build you hope. Of mint and flowers, a round wreath. All the world’s love in the bed I saw you in, With a curse lying beside, starting to dance. I’ll give you my life’s fairy tales, But I want to watch you roaming alone. I’ll cover your body with roses and kelp and you’ll carry the scent of the sea. But you have to show me the way to the South. Where stones give birth to water, and children always play. Where all the angels paint the time. I’ll be baptized once again. You’ll be asking me: - how we can stand the pain; - How we can both exist separated; At night, look at the lives that keep me alone. As I wisper my dreams to them. Ελεύθερη μετάφραση: Carmen Macheriotou.

about

Νεκτάριος Θεοδώρου & Μόνο Γυμνό
Τίτλος cd: "Λόγια του γέρου μην ακούς..., μα μην τα ξεχάσεις"
Έτος κυκλοφορίας: 2006
Παραγωγή: Νεκτάριος Θεοδώρου & Μόνο Γυμνό

Τραγούδια:

1. Κι όμως περάσαν τόσα χρόνια
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

2. Πες μου για την πόλη
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

3. Ώσπου να ξημερώσει
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

4. Legalize it
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

5. Τραγούδι που ΄χεις χρώμα μπλε
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

6. Με ένα στεφάνι από αγκάθι στο κεφάλι
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

7. Μόνο Γυμνό
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

8. Τί σε τρομάζει;
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

9. Μια βόλτα απ' το Άμστερνταμ
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

10. Τόσα τραγούδια πεταμένα
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

11. Κι έπειτα θα στήσω ένα χορό
(Στίχοι: Νεκτάριος Θεοδώρου - Μουσική: Κώστας Δεληόγλου)

12. Πατέρα
(Στίχοι - μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου)

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Νεκτάριος Θεοδώρου: ερμηνεία - κιθάρες
Κώστας Κολλάρος: κιθάρες
Γιώργος Κοκοτσάκης: πιάνο - synth
Βαγγέλης Τσουκνάκης: μπάσο
Ντίνος Τσακίρης:τύμπανα

Φιλικές συμμετοχές:
"Ώσπου να ξημερώσει"
Αγγελική Τσολακοπούλου: ερμηνεία, Χρυσάνθη Αυλωνίτου: φλάουτο
"Μια βόλτα απ' το Άμστερνταμ"
Βασίλης Μικέλης: φωνητικά, Λίτσα Γεραντώνη: φωνητικά
"Τόσα τραγούδια πεταμένα"
Κώστας Τσέκος: κλαρινέτο
"Κι έπειτα θα στήσω ένα χορό"
Κώστας Δεληόγλου: πιάνο - synth, Λίτσα Γεραντώνη: φωνητικά

credits

released June 23, 2017

license

all rights reserved

tags

about

ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ Athens, Greece

Μόνο Γυμνό
και η αρχή της ιστορίας του από το 1998, κρατώντας από τότε την ίδια στάση υποστηρίζοντας ακούραστα την ελληνόφωνη ροκ σκηνή.
Δυνατοί! Με θέση! Με άποψη!

Οι Μόνο Γυμνό, έχοντας ξεπεράσει τα 20 πλέον χρόνια ενεργά στην ελληνόφωνη ροκ σκηνή, επάξια έχουν πλέον καθιερωθεί ως από τους πιο σταθερούς και ακούραστους υποστηρικτές της.
... more

contact / help

Contact ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like Νεκτάριος Θεοδώρου & ΜΟΝΟ ΓΥΜΝΟ (2006) - Λόγια του γέρου μην ακούς, μα μην τα ξεχάσεις, you may also like: